resort.trailMap.heroTitle

St. Anton am Arlberg

St. Anton Am Arlberg

Tyrol

Po tyrolskiej stronie przełęczy Arlberg leżą dwie prestiżowe miejsc&oacute;wki narciarskie znane dobrze narciarzom nie tylko z Europy: Sankt Anton am Arlberg i Sankt Christoph. To tutaj przez stu laty rozpoczęła się historia narciarstwa alpejskiego. Wytrawni narciarze i snowboardziści&nbsp; z całego świata spotykają się tu dziś, by poszusować po wymagających trasach tego ośrodka.
Sankt Anton oferuje miłośnikom białego szaleństwa wszystko, czego mogą zapragnąć: doskonale przygotowane trasy o najr&oacute;żniejszym stopniu trudności, tereny do jazdy w puchu i r&oacute;żnorodne oferty spędzenia czasu poza stokiem. Specyficzny mikroklimat panujący w tym rejonie sprawia, że cały tutejszy obszar narciarski może liczyć na obfite opady białego puchu.
Do serca tego terenu narciarskiego wiedzie nowa kolejka linowa Galzigbahn. Futurystyczna architektura jej dolnej stacji sprawia, że od kilku lat budynek wraz z gigantycznym kołem poruszającym mechanizm kolejki widocznym przez przeszkloną fasadę jest stałym elementem zdjęć tutejszych urlopowicz&oacute;w. Dzięki zastosowanemu mechanizmowi narciarze i snowbordziści nie muszą - jak to zwykle bywa&nbsp; - pokonywać schod&oacute;w, by dostać się do wagonik&oacute;w.
Z g&oacute;rnej stacji Galzigbahn rozciąga się malowniczy widok na St. Anton i dolinę Stanzertal, kt&oacute;ry będzie Wam cały czas towarzyszyć&nbsp; podczas zjazdu niebieską 5-tką idealnie nadającą się do wycinania łuk&oacute;w. Po drugiej stronie Galziga czeka na Was kolejny bajeczny widok. Zjeżdżając tym razem niebieską 8-ką będziecie mieli wciąż przed sobą przykrytą grubą białą kołderką śniegu miejscowość St. Christoph. Cudowną panoramę psuje tu niestety trochę linia energetyczna biegnąca w poprzek szczytu (ale jakoś trzeba było przecież doprowadzić prąd do tej położonej na przełęczy miejscowości).
Kanapą wr&oacute;cimy z powrotem na Galziga i stąd proponujemy kierować się na Schindler Spitze (2660m). Przejazd wyciągiem nad stromymi ścianami skał robi niesamowite wrażenie. Tuż przed g&oacute;rną stacją wyciągu otworzy się przed Wami zapierająca dech w piersiach panorama Voralbergu. Ze szczytu prowadzi bardzo długa trasa przez dolinę Valfergehrtal. Po pokonaniu 1200 m wysokości dotrzecie do małej spokojnej miejscowości Stuben, będącej całkowitym przeciwieństwem rozbawionego St. Anton. Miłośnicy pustych tras i najwyższej jakości śniegu powinni koniecznie udać się na leżący po przeciwnej stronie szczyt Albona.
Przed południem radzimy skierować się na najwyższy punkt całego ośrodka &ndash; szczyt Valluga (2811m). Na tę wycieczkę trzeba zarezerwować około 1,5 godziny, ponieważ kolejka linowa Vallugabahn startująca z Galziga ma ograniczoną przepustowość i w pogodne dni oczekiwanie na wjazd może potrwać nawet 30 minut. Do jadącej na sam szczyt kolejki Valluga II nie ma już takich tłum&oacute;w, ponieważ ze szczytu nie prowadzi żaden przygotowany szlak. To o tyle dobrze, że ta kolejka wygląda jak pudełko zapałek i mieści na stojąco zaledwie 4 osoby. Mimo to warto wjechać na g&oacute;rę, bo czeka na nas tam niesamowita panorama Alp na cztery strony świata. Wracając z Vallugi możemy zjechać najdłuższą trasą tego ośrodka przez Ulmer Huette aż do samego Sankt Anton &ndash; 9 km.
Świetne trasy zar&oacute;wno dla ekspert&oacute;w, jak i mniej doświadzonych narciarzy znajdują się na&nbsp;Gampenie (1850 m) i Kapallu (2330 m), kt&oacute;re przez cały dzień wystawione są na działanie promieni słonecznych. Tutaj znajduje się start pucharowej trasy Kandahar, na kt&oacute;rej w 2001 r. rozgrywano zawody mistrzostw świata. Trzeba mieć naprawdę dobrą kondycję, żeby zjechać nią z samego Kapalla aż do Sankt Anton bez zatrzymania.
Urozmaicone trasy oferuje też Rendl leżący po drugiej stronie doliny. Dolna stacja prowadzącej na ten teren gondoli (Rendlbahn) została przy okazji przebudowy przeniesiona bliżej centrum miasteczka, jednak mimo to chcąc przerzucić się z Galziga na Rendl konieczne jest przejście kilkudziesięciu metr&oacute;w na nogach. To oddzielenie sprawia, że zwykle jest tu nieco mniej narciarzy niż w gł&oacute;wnej części ośrodka.
Tutejszy skipass umożliwia szusowanie aż na 305 km tras. Opr&oacute;cz 128 km w rejonie Sankt Anton (plus Sankt Christof i Stuben) obejmuje także potężny obszar elitarnego, leżącego już poza Tyrolem (w Voralbergu)&nbsp; ośrodka Lech-Zuers, kt&oacute;ry od sezonu 2013/14 jest połączony gondolą z ośrodkiem Warth-Schr&ouml;cken. W sezonie 2016/17 nowa kolej linowa Flexenbahn spięła w jeden organizm tereny narciarskie Sankt Anton i Lech-Zuers. Od tego momentu Ski Arlberg jest największym połączonym wyciągami rejonem narciarskim w Austrii, liczącym 305km tras.&nbsp;

Trasy w Sankt Anton są przepiękne, jednak stosunkowo trudne. Dotyczy to w szczeg&oacute;lności niekt&oacute;rych tras niebieskich (np. na Kapallu), kt&oacute;re w innych ośrodkach zostałyby pewnie oznaczone jako czerwone.&nbsp; Niezbyt wprawni narciarze powinni raczej korzystać z tras na Gampenie i Rendlu.
Arlberg to także raj dla freerider&oacute;w. Na terenach objętych skipassem do dyspozycji jest około 200 km &bdquo;tras&rdquo; w głębokim śniegu i firnie. Słynny jest zjazd p&oacute;łnocnym stokiem Vallugi. 40 proc. nachylenie zbocza sprawia, że jest to wyzwanie tylko dla bardzo doświadczonych narciarzy. Ze wględ&oacute;w bezpieczeństwa do g&oacute;rnej gondolki (Valluga II) prowadzącej na szczyt narty można zabrać wyłącznie jadąc z przewodnikiem. Alternatywnym rozwiązaniem jest wspinaczka z nartami po grani (około 160 m wysokości).
Doskonałe tereny off piste znajdują się także w okolicach Schindlerkar i Mattun, skąd wiedzie najdłuższa trasa do jazdy w puchu w regionie (ponad 10 km). Atrakcyjne dla freeskiingu są r&oacute;wnież stoki na szczytach Rendl i Hinterer Rendl, Galzig (od p&oacute;łnocy) Albona&nbsp; i Kapall. Prawdziwym rarytasem dla freerider&oacute;w są tereny ośrodka Lech-Zuers. To też jedno z niewielu miejsc w Alpach, gdzie możliwy jest heliskiing (koszt przelotu: od 350 euro za cztery osoby &ndash; w tym przewodnik).
Apr&egrave;s-Ski - tutejsze puby i odbywające się w nich imprezy owiane są już legendą. Najbardziej znanym lokalem jest restauracja Mooserwirt leżąca bezpośrednio przy niebieskiej trasie 1. Codziennie odwiedzają ją tłumy narciarzy. Dobra atmosfera gwarantowana jest też w Szalonym Kangurze (Krazy K&auml;nguruh) . Na tych, kt&oacute;rzy nie chcą ryzykować i przed imprezą wolą zjechać do doliny przy samym deptaku czeka pub Piccadilly z muzyką na żywo.
W każdą środę wieczorem u podn&oacute;ża Gampena odbywa się ski show. Warto zobaczyć widowisko opowiadające historię narciarstwa alpejskiego, kt&oacute;rego Sankt Anton jest kolebką, tańczące do muzyki ratraki, pokazy sztucznych ogni, popisy synchron&oacute;w w wykonaniu grup instruktor&oacute;w narciarskich i skoki mistrz&oacute;w freeskiingu (wstęp bezpłatny).
Zakwaterowanie - aby nie nadwyrężać budżetu, polecamy poszukanie pensjonatu w kt&oacute;rejś z pobliskich wiosek Sankt Jakob, Pettneu (tutejszy mały ośrodek narciarski także wchodzi w skład skipassa Sankt Anton), Schnann czy Flirsch. Bezpłatne skibusy dowiozą nas bez problemu do Sankt Anton.
Kto nie czuje się pewnie za kierownicą, zwłaszcza gdy ma do pokonania ponad 1000 km zagranicznymi autostradami, w przypadku Sankt Anton może skorzystać z innej wygodnej opcji, jaką jest pociąg. Przy okazji narciarskich mistrzostw świata w 2001 r. wybudowano dworzec kolejowy w&nbsp; bliskiej odległości od stacji kolejki linowej Galzigbahn.&nbsp;

St. Anton am Arlberg Mapa tras

St. Anton am Arlberg – mapa tras narciarskich

Więcej o terenie narciarskim

Zaplanuj swój wyjazd